Vet du, den där… ?

Trzy tygodnie temu pisałem o tworzeniu konfiguracji wyświetlania gwintu.

Skruva i konfigurationer – med tråd och märkning

A teraz przedstawię porównanie, w jaki sposób rodzaj gwintu wpływa na wielkość pliku oraz czas jego przebudowy. Oba parametry mają kluczowe wpływ na wydajność złożeń z dużą liczbą komponentów złącznych.

1. Plik z oznaczeniem gwintu. Najkrótszy czas przebudowy oraz najmniejszy rozmiar pliku.

2. Plik z zarysem gwintu wyciętym przez obrót oraz powielony szykiem. Nieco większy rozmiar oraz dłuższy czas przebudowy.

3. Plik z gwintem wyciętym po helisie. Największy rozmiar pliku i najdłuższy czas przebudowy.

Podsumowując.

Najbardziej wydajnym rozwiązaniem jest zastosowanie Oznaczenia gwintu. Operacja ta nie wpływa na rozmiar pliku i czas przebudowy. Ponadto jest idealnym rozwiązaniem do pokazania w dokumentacji technicznej. Z kolei najgorszym wyborem jest wykonanie gwintu w postaci realnego zarysu po helisie. Niezależnie, czy wykonasz to operacją Tråd czy też ręcznie wytniesz langs med vagen, którą jest helisa – wynik jest najgorszy. Rozmiar pliku rośnie o rząd wielkości.

Użycie gwintu po helisie ma uzasadnienie jedynie w projektowaniu butelek PET, gdzie gwint musi być odwzorowany w formie. Drugim przykładem są wydruki 3D, gdzie zarys gwintu jest potrzebny od razu w modelu.Trzecim przykładem są wizualizacje oraz instrukcje montażu, w których potrzeba pokazać realistyczny wygląd śruby/nakrętki.