Vet du, den där… ?

Są takie sytuacje, kiedy warto nazwać wymiary. Podczas normalnej pracy z pewnością nikt tego nie robi, chyba że wyjątkowo zależy nam na podkreśleniu nazwy parametru.

Jednak czasem warto poświęcić chwilę i to zrobić. Wyróżniłbym trzy takie sytuacje:

1. Biblioteksverksamhet.

W tym przypadku przeciągając operacje na docelową ścianę, należy uzupełnić wymiary bazujące. Jeżeli użyjesz specyficznych nazw (zamiast D1@, D2@ itp.) wówczas ułatwi to ustalenie wartości.

 

2. Równania.

W szczególności jeżeli tworzysz równanie w oknie równań, gdzie nie wiadomo za co odpowiada dany parametr – użycie nazw ułatwi to zadanie.

Po wprowadzeniu specyficznych nazw zadanie będzie o wiele łatwiejsze (nawet jeżeli robisz to w oknie roboczym).

3. Konfiguracje.

Trzecim i ostatnim przykładem są konfiguracje. Jeżeli wymiary będą miały odpowiednie nazwy, ułatwi to sterowanie nimi w tabeli konfiguracji.

 

PS.

Uwidocznienie nazw wymiarów w oknie graficznym jest możliwe po włączeniu Przeglądaj nazwy wymiarów.